Hope Adams - Zwarte zwanen

Hoe kun je op een schip vol veroordeelden

je onschuld bewijzen?

Londen, 1841. Bijna tweehonderd vrouwen, veroordeeld voor lichte misdrijven, gaan aan boord van een driemaster. Ze krijgen de kans om de last van hun verleden af te leggen en aan de andere kant van de wereld, in Tasmanië, een nieuw begin te maken. Kezia Hayter heeft de taak op zich genomen deze vrouwen onderweg geestelijk bij te staan en hen niet alleen een moreel kompas maar ook praktische vaardigheden bij te brengen.

Als midden op zee een jonge moeder dodelijk verwond wordt, breekt er paniek uit onder de vrouwen aan boord. Wie heeft dit gedaan? En wie wordt het volgende slachtoffer?

In april 1841 voeren honderdtachtig vrouwen met het schip de Rajah van Londen naar Van Diemensland (het huidige Tasmanië, een eiland ten zuidoosten van het Australische vasteland) een nieuwe toekomst tegemoet. Ze waren allen veroordeeld voor misdrijven waarop transportatie stond.

Aan boord was ook Kezia Hayter die zich wijdde aan de zorg voor en het verbeteren van de vrouwelijke gevangenen en toezag op het maken van een grote beddensprei van patchwork, bekend als de Rajah-quilt. Deze quilt, die tegenwoordig te bezichtigen is in 'The National Gallery of Australia' in Canberra (Australië), was voor de auteur de aanleiding tot het schrijven van dit boek, waarbij ze gebruik heeft gemaakt van de uitgebreide historische documentatie van de driemaandse reis.

De ernstige verwonding van een jonge moeder vormt het begin van het verhaal, dat direct voor spanning zorgt en vragen oproept. Wie heeft het op haar leven gemunt en waarom? En dreigt er nu nog steeds gevaar? Er wordt een onderzoek gestart met als doel de dader te vinden, maar dat blijkt niet eenvoudig.

De levens van diverse veroordeelden worden uitgelicht, waarbij de schrijfster switcht tussen het heden (juli 1841) en (recente) verleden. Enerzijds is het daardoor soms lastig om de draad van het verhaal vast te houden (ik moest regelmatig even teruglezen), anderzijds leer je de vrouwen achter hun masker van hardheid wérkelijk kennen. Hun leven is getekend door pijn en verdriet en gaandeweg kun je begrijpen waarom zij tot bepaalde keuzes kwamen. Het taalgebruik is enigszins ruw (niet grof overigens), wat passend is.

Zoals je leest, draait dit boek niet alleen om het feit de waarheid boven tafel te krijgen, het is meer dan dat: bovenal is het een roman over vooroordelen, overlevingsdrang, verbondenheid, genade en tweede kansen. En dat maakt 'Zwarte zwanen', waarin de lezer tevens een aantal levenslessen meekrijgt, tot een pakkend fictief verslag van de in 1841 gemaakte vaartocht.

Over de auteur

Hope Adams is het pseudoniem van Adèle Geras. Omdat 'Zwarte zwanen' verschilt van al haar andere boeken, besloot ze deze roman uit te geven onder een andere naam. Hope is in 1944 geboren in Jeruzalem en heeft haar vroege jeugd in veel verschillende landen doorgebracht, omdat haar vader in de koloniale dienst was. In 1955 ging ze naar een kostschool in Brighton, Engeland en in 1966 studeerde ze af aan het St. Hilda's College in Oxford. Voordat ze in 1976 fulltime schrijfster werd, was ze actrice, zangeres en lerares Frans op een meisjesschool in Manchester. Hope Adams woont in Cambridge en heeft twee volwassen dochters en vier kleinkinderen.

Auteur: Hope Adams

Titel: Zwarte zwanen

Vertaling van: Dangerous Women

Vertaler: Roeleke Meijer-Muilwijk

366 pagina's

Gepubliceerd in 2021

Uitgeverij Mozaïek

ISBN: 978 90 239 6058 4