zaterdag 12 januari 2019

De Amish: oorsprong en emigratie naar Amerika

Op verschillende plekken in Noord-Amerika lijkt het of de tijd heeft stilgestaan. Snelle auto's worden ingeruild voor rijtuigen met paarden. Op deze plaatsen kan men een glimp opvangen van een gemeenschap van mensen die bekend staat om hun religieuze cultuur, eenvoudige kleding en gebrek aan moderne gemakken: de Amish.

Kortgeleden schreef ik een recensie over de Amish-roman 'De verboden foto' van Beverly Lewis. Veel mensen zullen vast weleens van deze Gemeenschap van Eenvoud gehoord hebben. Maar hoe leven de Amish precies en waar vinden zij hun oorsprong? Dat en meer kom je allemaal te weten. Aangezien er best veel te vertellen valt over het leven van de Amish, heb ik besloten om de informatie over meerdere blog-posts te verdelen. Lees hieronder over het ontstaan van deze afgescheiden levende protestantse geloofsgemeenschap.


Oorsprong van de Amish
De wortels van de Amish liggen in Zwitserland in de 16e eeuw. Het was een tijd van godsdiensttwisten en kerkhervormingen in West-Europa. De Reformatie, die onder andere ingezet werd door Maarten Luther en Johannes Calvijn, bracht een kerkscheuring teweeg tussen het katholicisme en het protestantse geloof.

Als onderdeel van de beweging van de Reformatie ontstond in de 16e eeuw tevens een revolutionaire stroming van de wederdopers (anabaptisten). De wederdopers vonden dat de leer van Luther en Calvijn niet streng genoeg was. Omdat een volwassene pas écht de keus voor God kan maken, vonden de wederdopers dat alleen volwassenen gedoopt behoorden te worden. Een ieder die als kind gedoopt was, diende daarom opnieuw gedoopt te worden, vandaar de naam wederdopers. De meeste katholieken, en ook veel protestantse stromingen, geloofden dat je maar één keer gedoopt kon worden en mede door hun rechtlijnige geloofslijn werden de wederdopers door hen vervolgd. Veel doopsgezinden trokken daarom naar afgelegen gebieden waar deze stadsmensen toegewijde landbouwers werden.

Rond 1540 leidde Menno Simons (ca. 1496 - 1561), een voormalig rooms-katholieke priester, het grootste deel van de doperse beweging. Hij was een voorstander van de volwassendoop, maar streefde ook naar religieuze tolerantie, een scheiding van kerk en staat, de Bijbel centraal in het geloof, pacifisme en een traditionele levenswijze. Vanaf deze tijd werden de doopsgezinden Mennonieten genoemd, afgeleid van de naam Menno Simons.

Aan het eind van de 17e eeuw kwam er onrust binnen de Zwitserse en Elzasser (de Elzas behoorde in die tijd nog tot Duitsland) Mennonitische gemeenschappen. De Zwitserse doopsgezinde bisschop Jakob Ammann (1644 - tussen 1712 en 1730) wilde weer terug naar de oude waarden van Menno Simons. De gemeenschap had naar zijn mening meer discipline nodig. Hij pleitte voor een radicale, conservatieve en strenge variant van de Mennonitische hoofdstroom. Ammann vond dat het Heilig Avondmaal twee keer per jaar gevierd diende te worden. Hij benadrukte strikte kledingregels (de ouderwetse klederdracht was volgens hem de norm) en daarnaast schreef hij voor mannen het dragen van een baard voor. Uiteindelijk werden de verschillen in de leer van Ammann en van de andere wederdopers zo groot, dat hij een eigen gemeente stichtte. Deze afscheiding leidde tot het ontstaan van de Amish.


Emigratie naar Amerika
In het begin van de 18e eeuw nodigde William Penn (stichter van de Engelse kolonie 'Provincie Pennsylvania' in Noord-Amerika, waaruit later de Amerikaanse staten Pennsylvania en Delaware ontstonden) de Amish uit om naar zijn kolonie Pennsylvania in Noord-Amerika te komen om zich daar te vestigen. Omdat veel Amish als ook Mennonieten uit Europa zich achtergesteld en bedreigd voelden, namen zo'n 500 Amish deze uitnodiging aan en waagden de overtocht naar het Noord-Amerikaanse continent. Ze werden getrokken door het vooruitzicht om eigen land te kunnen beheren en in hun eigen gemeenschap hun geloof te kunnen belijden, zonder bemoeienis van andersdenkenden en de overheid. Gedurende de 18e en 19e eeuw trokken steeds meer Amish naar de Verenigde Staten. De laatste groep Amish uit Europa emigreerden in 1937.

Huidige woonplekken en aantallen
In 2018 waren er 31 staten van de Verenigde Staten met een aanzienlijke Amish-populatie. De grootste gemeenschappen bevinden zich in Pennsylvania (rond Lancaster County), Ohio en Indiana. De Amish-populatie in de Verenigde Staten telt meer dan 270.000 leden en groeit nog steeds snel vanwege de grote gezinnen (gemiddeld zeven kinderen per gezin).

Bronnen: amishvillage.com, isgeschiedenis.nl, wikipedia.org, pixabay.com

4 opmerkingen:

  1. Bedankt voor het delen van deze interessante informatie. Ik vind het wel boeiend hoe zij leven ook al kan ik het niet met alles eens zijn zo zij menen te moeten leven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor uw reactie! De Amish gemeenschap intrigeert mij ook, hoewel ik het ook niet altijd eens ben met hun zienswijze.

      Verwijderen
  2. Boeiend om te lezen. Weet jij of er in Europa nu nog Amisch-gemeenschappen zijn dan? Of zijn ze allemaal naar de VS gegaan?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor uw reactie! De meeste Amish zijn naar Noord-Amerika geëmigreerd in de 18e en 19e eeuw (en nog een kleine groep in de 20e eeuw). In de 19e en 20e eeuw hebben de Amish gemeenschappen in Europa zich aangesloten bij mennonitische kerkgenootschappen. In 1937 is de laatste Amish-gemeente in Duitsland gefuseerd met de naburige doopsgezinde kerk. Sommige doopsgezinde gemeenten, waaronder de meeste in de Elzas, stammen nog rechtstreeks af van voormalige Amish gemeenschappen.

      Verwijderen